ویتالیک بوترین در مورد افزایش نفوذ DAOها در استخرهای نقدینگی هشدار داد
ویتالیک بوترین، یکی از بنیانگذاران اتریوم، نگرانیهای خود را در مورد افزایش نفوذ DAO در انتخاب اپراتورهای نود در استخرهای سرمایهگذاری نقدینگی ابراز کرده است.
در یک پست وبلاگی، بوترین نسبت به نفوذ فزاینده سازمانهای مستقل غیرمتمرکز (DAOs) در تعیین اینکه چه کسی نودهای استخر استیکینگ اتریوم (ETH) را اداره میکند، هشدار داد.
آیا اتریوم باید با گنجاندن موارد بیشتر در پروتکل موافق باشد؟
— ویتالیک بوترین (@VitalikButerin) 30 سپتامبر 2023
بوترین گفت که این فضا میتواند استخرهای استیکینگ را در معرض خطر نهادهای مخرب قرار دهد.
اگر یک توکن استیکینگ شروع به تسلط کند، میتواند منجر به یک مکانیسم حکومتی آسیبپذیر شود که بخش بزرگی از تمام اعتبارسنجهای اتریوم را کنترل میکند.
بوترین به ارائه دهنده Lido staking اشاره کرد که از یک DAO برای تأیید اپراتورهای نود استفاده میکند. او به تلاشهای لیدو برای اجرای پادمانها اشاره کرد، اما هشدار داد که ممکن است به بیش از یک لایه دفاعی در برابر خطرات احتمالی نیاز باشد.
در همان زمان، بوترین توضیح داد که رویکرد Rocket Pool، که به هر کسی اجازه میدهد با سپرده 8 اتر که در حال حاضر تقریباً 13406 دلار ارزش دارد، به اپراتور نود تبدیل شود، خطرات خود را نیز به همراه دارد.
او هشدار داد که میتواند حمله 51 درصدی به شبکه را برای بازیگران بد آسانتر و به طور همزمان کاربران را مجبور به تحمل هزینههای بیشتر کند.
بوترین بر اهمیت مکانیزمی برای تأیید اینکه چه کسی میتواند به عنوان اپراتور نود عمل کند، تأکید کرد، زیرا دسترسی نامحدود میتواند منجر به تشدید حملات با استفاده از منابع مالی کاربران شود.
پیشنهاد مطالعه: استخر نقدینگی (Liquidity Pool) چیست؟ + کاربرد استخر نقدینگی در دیفای
برای کاهش این خطرات، او استفاده بیشتر از ارائهدهندگان مختلف استیکینگ نقدینگی را پیشنهاد کرد، که شانس بزرگ شدن بیش از حد هر ارائهدهنده و ایجاد یک تهدید سیستماتیک برای شبکه را کاهش میدهد.
با این حال، بوترین همچنین اذعان کرد که اتکا به «فشار اخلاقی» برای رسیدگی به این مسائل یک راه حل بلندمدت نیست.
فلسفه دیرینه اتریوم حفظ یک پروتکل اصلی ساده و در عین حال ترویج ساخت برنامهها و راهحلهای لایه ۲ در روی آن بوده است. اما با افزایش علاقه به ادغام ویژگیهای پیشرفتهتر در پروتکل اصلی اتریوم، بوترین بحثهای معناداری را در مورد ایجاد تعادل بین سادگی و نوآوری مطرح کرده است.
در حالی که ادغام ویژگیهای بیشتر در پروتکل اصلی میتواند به طور بالقوه راهحلها را بهتر کند، از پیچیدگیهای ناشی از پیادهسازیهای مختلف جلوگیری کند و تجربه کاربر را بهبود بخشد، بوترین همچنین در مورد آنها هشدار میدهد. او خاطرنشان کرد که یک پروتکل بیش از حد پیچیده، میتواند حاکمیت را بیش از حد گسترش دهد و فقط گاهی اوقات نیازهای کاربران را برآورده کند.
پیشنهاد مطالعه: سازمان خودمختار غیرمتمرکز یا DAO چیست؟