با گرم شدن بازار رمز ارز بانک مرکزی (CBDC)، بسیاری از کشورها تلاش خود را برای انتشار این ارز دیجیتال بیشتر کرده‌اند. چین در این جبهه بیشترین پیشرفت را داشته است، این کشور چندین دوره آزمایشی را با توزیع یوان دیجیتال خود به شهروندان از طریق «پکیج‌های قرمز» انجام داده است.
بر اساس مقاله منتشر شده توسط نشریه تحلیلی سیاست‌های اروپا VoxEU، با این وجود، هیچ توجیه آشکاری برای جایگزین کردن نسخه‌های دیجیتالی ارزها به منظور کارآیی بیشتر، وجود ندارد. در واقع، پیتر بوفینگر و توماس هاس، اقتصاددانان اروپایی گفته‌اند اگر بانک های مرکزی با رویکرد فعلی خود پیش بروند، خطر تبدیل شدن CBDC به یک ناکامی بزرگ وجود دارد.
|| بیشتر بخوانید: آیا ارزهای دیجیتالی برای واحدهای پولی مستقل و بانک های مرکزی یک تهدید محسوب می شوند؟ ||
محققان دریافتند که بیشتر مدلهای CBDC از نظر رویکردی کوته‌بینانه‌اند و بانک‌های مرکزی اگر بخواهند پاسخی جدی به نیازهای پویای خدمات پرداخت جهانی بدهند، باید به طور کلی در روش خود درباره CBDCها تجدیدنظر کنند. این مقاله می‌گوید، حتی از دیدگاه کاربران، انگیزه بسیار کمی برای استفاده از توکن CBDC وجود دارد که فقط جایگزینی ناقصی برای پول نقد است.
به گفته اقتصاددانان، اگرچه حساب مستقیم نزد بانک مرکزی به دلیل ایمنی مطلق ممکن است جذاب باشد، اما طرح‌های بیمه سپرده از سپرده‌های حدود 100000 یورو پشتیبانی می‌کنند. در نتیجه، بعید است کاربرانی که مقادیر کمتری CBDC دارند، انگیزه‌ای در تبدیل حساب بانکی سنتی به حساب بانک مرکزی ببینند.
بوفینگر و هاس همچنین نتیجه گرفته‌اند گزینه‌ای که می‌تواند موفقیت‌هایی کسب کند،آن نوع از CBDC است که به عنوان ذخیره ارزش طراحی شده است. آنها افزودند، با این حال، به این مورد تاکنون چندان پرداخته نشده است.
