غول کارت های اعتباری -ویزا کارت- اخیرا حق ثبت یک شبکه از دارایی های دیجیتال بر پایه بلاکچین را در اداره “ثبت اختراعات و علامت های تجاری آمریکا” به ثبت رسانده است.
اداره ثبت اختراعات و علامت های تجاری در آمریکا (USPTO) در هفته گذشته جزئیات کاربرد این حق ثبت ویزا (Visa) را منتشر کرد. این غول کارت های اعتباری در نظر دارد شبکه کاملا گسترده ای از دارایی های دیجیتال را برنامه ریزی نماید. اگرچه ممکن است این اقدام شرکت مذکور برای ثبت فرمت تجاری از نوع B2B (Business to Business) باشد.
شرکت Chain –که در زمینه بلاکچین فعال است- به همراه شرکت ویزا همکاری مشترک خود را از اکتبر ۲۰۱۶ اعلام کرده اند و هر دو سازمان تصمیم به توسعه یک مدل جهانی از پرداخت های B2B با ویژگی های سرعت، سهولت و امنیت گرفته اند. پیش بینی می شود نسخه پایلوت یا آزمایشی این پلتفرم در سال ۲۰۱۷ آغاز به کار نماید، که این نشان دهنده ارتباطی بین حق ثبت شبکه دارایی های دیجیتال توسط USPTO و راه حل جدید B2B است.
خلاصه اظهارات چهار نفر از کارمندان ویزا در این خصوص:
“متد و سیستمی برای انتقال دارایی های دیجیتال در یک شبکه بر همین مبنا فراهم شده است. کاربران شبکه می توانند بصورت متمرکز ثبت نام و ارزیابی گردند. فرایند های انتقال استاندارد شده و مشخص کننده های منحصر بفرد قادر خواهند بود که فرایند انتقال را به طور شفاف و مستقیم انجام دهند. دارایی های دیجیتال می تواند شامل اطلاعاتی شود که اطمینان از ارائه یک ارزش را حاصل کند؛ اطلاعاتی نظیر یک یا چند امضای دیجیتال، که این امکان را فراهم می آورد تا یک ارزش (اعتبار) فورا در اختیار دریافت کنندگان قرار گیرد”
توضیح کاربرد پتنت در بر دارنده جزئیات مسائل مهمی است که موسسات مالی در مواجهه با طرف های ثالث با آن روبرو هستند. بنابر اعلام ویزا، استفاده از طرف های ثالث یا انتقال دهنده های میانی برای انتقال مستقیم پول می تواند موجب بی اطمینانی در سیستم شود که این امر موجب می شود بانک ها روزهای بیشتری برای اینکه یک انتقال به طور کامل انجام شود را صرف کنند. افزون بر آن این عدم اطمینان هزینه های بیشتری نیز به همراه دارد. به عقیده نویسندگان مقاله، در محیط واقعی، برای یک تراکنش اغلب بیش از سه طرف سهیم هستند.
اغلب موسسات مالی مراودات خود را فقط با تعداد محدودی از بانک ها انجام می دهند. بنابراین برای یک انتقال بین المللی، یک موسسه مالی انتقال دهنده، ارتباط مستقیمی با بانک طرف قرارداد موسسه مالیِ دریافت کننده، ندارد.
در فقدان چنین ارتباطی چنانچه بیش از سه موسسه مالی بخواهند تبادلات مالی انجام دهند وضعیت پیچیده تر و پر هزینه تر خواهد شد. به عنوان مثال طرف اول که یک انتقال دهنده بین المللی است ممکن است در یک فرایند انتقال با یک یا دو انتقال دهنده (واسطه) داخلی در کشور مبدا در ارتباط باشد و از آن طرف نیز با یک یا دو انتقال دهنده داخلی در کشور مقصد عملیات انتقال را تا دریافت کننده نهایی انجام دهند.
بنا بر اظهارات کارمندان ویزا، شبکه دارایی های دیجیتال می تواند راه حلی برای این معضل باشد. برنامه شرکت مذکور راه اندازی یک پلتفرم (احتمالا در حوزه B2B) بر مبنای تکنولوژی بلاکچین است تا بتواند انتقال دارایی های دیجیتال بین دو کلاینت را امکان پذیر نماید. از این مبادلات می توان برای سیستم های پرداختی و یا ارائه سطوح دسترسی به کاربران استفاده نمود. شرکت مذکور تاکید کرده که مشارکت کنندگان در این پلتفرم همگی سازمان هایی قانونی هستند که امکان نظارت بر آنها بر اساس قوانین شبکه وجود دارد.
دیدگاه هایی که در این مقاله ارائه شده اند، متعلق به نویسنده می باشند و لزوماً مربوط به Coiniran نمی باشد و نباید به آن نسبت داده شود.
Source & Image
