نگاهی به آموخته های اولین دهه ی تکنولوژی بلاک چین و رمز ارز ها
Massimo Morini، کارمند باسابقه ی بانک ها و موسسات مالی از جمله بانک جهانی است. در ادامه نظرات او را درمورد یک دهه فعالیت رمز ارز ها می خوانیم.
Massimo Morini، کارمند باسابقه ی بانک های سرمایه گذاری و موسسات مالی و از جمله بانک جهانی است. در ادامه نظرات او را در مورد یک دهه فعالیت رمز ارز ها می خوانیم.
امروز تنها پایان سال ۲۰۱۸ نیست، بلکه پایان دهه ایست که دنیای پول و فاینانس را دگرگون کرد. البته منظور گذشت یک دهه از انتشار وایت پیپر ساتوشی ناکاماتو نیست. ایده پردازان بااستعداد و جامعه ی دوست داران رمز ارز ها امروز را پایان اولین دهه ی دوره ی رمزنگاری می دانند. بقیه نیز دهمین سالگرد خاتمه ی بحران بزرگ مالی در پاییز سال ۲۰۰۸ را گرامی می دارند.
برخی اینطور تعبیر می کنند که جهان از خواب بیدار شد و درک کرد که بانک ها امن ترین صنعت جهان نیستند. آنها نباید بدون در نظر گرفتن ریسک های پیش فرض، مقدار زیادی پول از مردم قرض بگیرند و در بازار های مالی بسیار ناامن سرمایه گذاری کنند.
در ده سال آینده چه اتفاقی می افتد؟ آیا بانک ها ناپدید می شوند؟ آیا رمز ارز ها جایگزین پول می شوند؟ آیا بازار های مالی که جرقه ی شعله های بحران مالی بودند جای خود را به شبکه ای از قرارداد های هوشمند قابل اعتماد می دهند؟ نه! بانک ها جان سالم به در می برند و بازار های مالی نیز همچنان به کار خود ادامه می دهند.
راهنمای مطالعه نمایشبیشتر بخوانید: پذیرش ۴۴ درصدی تکنولوژی بلاک چین و رمز ارز ها میان شرکت ها
به نظر می رسد که بانک ها و موسسات مالی درک کرده اند که فناوری بلاک چین یک نرم افزار سحرآمیز که به راحتی امنیت و کارایی را برای فرایند های موجود به ارمغان بیاورد، نیست. بانک ها همچنین می خواهند مفاهیمی که در این دهه به عنوان بخشی از مباحث عمومی دیده اند مانند دفتر کل توزیع شده، رمزنگاری مالی و الگوریتم های اجماع را نادیده بگیرند.
با این همه سال ۲۰۱۹ می تواند سالی باشد که بانک ها واقعا این مفاهیم را برای حوزه ی مالی درک و اعمال کنند. واضح است که نقش بانک ها در ایجاد پول از طریق سپرده گذاری، بطور سیستماتیک آنها را مهم می کند و از طرفی برای ایفای آزادانه ی دیگر نقش های شان یعنی به حرکت در آوردن نقدینگی، شکننده می شوند.
بانک ها به سازمان هایی با مقررات بیش از حد تبدیل شده اند که هزینه ی عملیاتی شان را بالا برده است. هزینه ی تامین سرمایه ی بانک ها بخاطر درک تازه از ریسک های شان بالا رفته است. به علاوه، وابستگی آنها به نهاد های متمرکز افزایش یافته است. چرا که از نظر قانون گذاران، متمرکز سازی تنها راه ارتقاء استاندارد، شفافیت و به اشتراک گذاری منابع بانک های خصوصی برای مدیریت ریسک بازار است.
در طی این سالها، سرمایه گذاری در صنعت بانکی جای خود را به سرمایه گذاری در شرکت های اینترنتی داده و در حال حاضر سرمایه این صنعت بسیار بیشتر از بانک هاست.
بیشتر بخوانید: هفت چشم انداز اصلی صنعت بلاک چین و رمز ارز ها در سال ۲۰۱۹
مفهوم رمزنگاری
دهه بلاک چین و رمز ارز ها در مورد «فناوری های مالی قدیمی» چه برای گفتن دارد؟
باید به اصل فناوری بلاک چین بپردازیم و هر دو تعریف فریبنده ی «یک نرم افزار» و برعکس، «بهشت روی زمین» را فراموش کنیم. جایی که در آن هستیم با مقاله ساتوشی آغاز نشد بلکه از سی سال پیش شروع شده بود. بنابراین، بیت کوین ایجاد کننده ی یک جادوی کمال نیست. ساتوشی متوجه شد که اینترنت از برخی ویژگی های اساسی برای ذخیره و انتقال دارایی رنج می برد. این فقدان با ارسال ناشناس پیام در معماری مشتری مدار و دارای تایید زمانی، برای جلوگیری از ذخیره دارایی توسط یک نهاد واحد به جای تمام کاربران، قابل حل است. این یک تحول در مدیریت دارایی بر بستر وب بود.
پیشتر، زمانی که بانک ها ترازنامه ی خود را برای ایجاد پول بیشتر و با تحمل ریسک بالاتر، توسعه می دادند، عده ای از متفکران، مفهوم بانکداری خرد (Narrow Banking) را پیشنهاد کردند. این ایده برای نقش آفرینی بانک ها ما را از مشکلات مالی بزرگ دهه گذشته رهایی می بخشد. بانکداری خرد بدین معناست که بانک ها نقش های کوچکتری از آنچه در گذشته انجام می دادند داشته باشند که از آنها بانک هایی بدون ترازنامه های عظیم از سپرده گذاری دیون و سرمایه گذاری های کم ریسک تر می سازد.
لازمه ی بانکداری خرد این است که بانک ها یا حداقل بخشی از آنها از نقش ایجاد پول الکترونیکی در قالب سپرده رها شوند. دهه گذشته نشان داد که شکل گیری پول الکترونیکی که به صورت سپرده در بانک های تجاری سپرده گذاری نگردد و خارج از ترازنامه ی بانک های تجاری مدیریت شود، ممکن است.
به کارگیری این اصل می تواند بخشی از نقش تولید پول را از دوش بانک ها بردارد و آنها را به نقش واقعی واسطه گری برگرداند، برای مدیریت ریسک پول ها به آن ها کمک کند و امکان خدمات دهی بانک ها برای اقتصاد دیجیتال و حقیقی بدون ترازنامه های عظیم را فراهم آورد.
بیشتر بخوانید: کمک هزینه ۴۰۰ هزار دلاری Qtum برای R&D قرارداد های هوشمند
پیش بینی همگرایی
گفتیم که فناوری بلاک چین می تواند به بانک ها برای ایفای نقش واسطه گری مالی کمک کند که ممکن است با مطالب زیادی که در مورد بانکداری بدون واسطه با فناوری بلاک چین خوانده اید، متفاوت باشد. امروزه ریسک سیستماتیکِ بانک هایی که فراتر از فعالیت های واسطه گری عمل می کنند، مشخص نیست. فناوری نمی تواند به تنهایی جلوی بحران را بگیرد، اما اگر از بانکداری خرد استفاده شود، می توان جلوی گسترش سیستماتیک بحران مالی را گرفت. اگر ارتباط بین بازار های مالی و سپرده گذاری پول های مان را کاهش دهیم، نیازی به ضمانت پرداخت دیون بانک ها نخواهد بود.
وجود شکلی از پول دیجیتال رمزنگاری و مدیریت آن روی شبکه ی غیر متمرکز برای بازیگران مالی، می تواند لایه ای برای کاهش بیشتر ریسک سیستماتیک در بازار های مالی ایجاد کند. امروزه، ریسک سیستماتیک در بازار هایی مانند بازار مشتقات یا اوراق بهادار مربوط به فناوری های متمرکز دهه های گذشته، نهفته است. استفاده از زیرساخت های متمرکز، پس از بحران افزایش یافت تا مدیریت تجمیعی و ضمانت توسط بانک های خصوصی به منظور افزایش شفافیت بازار های مالی، انجام شود.
در پایان سال ۲۰۰۸، قانون گذاران تصور می کردند فقط با متمرکز سازی می توانند به این اهداف دست یابند، حتی به قیمت پایدار کردن ریسک سیستماتیک در بازار های مالی.
پس از یک دهه تلاشِ جامعه رمزنگاری، اکنون قانون گذاران می دانند که راه های جایگزینی وجود دارد. شبکه های غیر متمرکز، شفافیت، استاندارد سازی و مدیریت جمعی، منابع فراهم شده توسط گره های شبکه را از طریق استفاده مناسب از قرارداد های هوشمند، ممکن می سازد. همچنین، شکل هایی از مدیریت ریسک و کاهش ریسک که در جهان سنتی غیر قابل تصور است را به ارمغان می آورد.
ممکن است هنوز رمز ارز ها برای مقیاس پذیری یا امنیت، نیازمند ویژگی های جدیدی باشند، اما فناوری اصلی مسیری طولانی از نقطه ی شروع را پیموده است.
بنابراین، سال های آینده سال های آگاهی خواهند بود. رمز ارز ها و توکن های اولیه جواب ساده ای برای دنیای مالی آینده ندارند. استفاده از هاله ی فناوری بلاک چین در مدل های کسب و کار قدیمی، برای هیچکدام به پدیده ی جدیدی منجر نمی شود.
کار سخت پیشِ رو، استفاده از درس های آموخته شده در دهه ی گذشته و دیدن دنیای مالی و دنیای رمز ارز ها در یک قاب، برای رسیدن به یک سیستم امن تر مالی است.
بیشتر بخوانید: گزارش اتحادیه اروپا در مورد ارز های ملی و هویت مبتنی بر بلاک چین
توجه!
دیدگاه هایی که در این مقاله ارائه شده اند متعلق به نویسنده می باشند و لزوماً مربوط به کوین ایران نیست و نباید به آن نسبت داده شود.
