مبانی اقتصاد و پول

تبدیل دارایی ها به توکن و تاثیر آن بر اقتصاد و بازارهای جهانی

این مقاله به بحث و بررسی توکنیزه کردن دارایی ها با استفاده از بلاکچین و چگونگی تاثیر این کار بر روی بازارهای جهانی از طریق ساده سازی انجام معاملات و کاهش هزینه ها می پردازد

دکتر Pavel Kravchenko که موسس Distributed Lab می باشد در این مقاله دو قسمتی به بحث و بررسی توکنیزه کردن دارایی ها با استفاده از بلاکچین می پردازد؛ وی در این مقاله چگونگی تاثیر این کار بر روی بازارهای جهانی از طریق ساده سازی انجام معاملات و کاهش هزینه ها را توضیح می دهد.

توکنیزه کردن دارایی های مردم و تاثیر آن بر اقتصاد و بازارهای جهانی

اطلاعات بیشتر، ارزش بالاتر

وقتی به یک داروخانه می روید، آیا اولین قرصی که روی پیشخوان می بینید و اطلاعی هم از چیستی آن ندارید را برمی دارید و می خورید؟ مشخصا نه! چرا که چیزی درباره آن قرص نمی دانید.

اما اگر آن قرص، بسته بندی مناسبی داشته باشد و اطلاعات سازنده روی بسته درج شده باشد چطور؟ اگر برای خوردن آن قرص دستور پزشک داشته باشید چه؟ علاوه بر این، اگر خودتان به تنهایی می توانستید مطمئن شوید که ترکیبات شیمیایی قرص با ترکیبات روی بسته و دستور پزشکتان همخوانی دارد چطور؟

فرض کنید مثلا در سال ۲۰۴۹ بودید و می توانستید از اینکه قرص مورد نظر شما با دی ان ای (DNA) شما همخوانی دارد اطمینان پیدا کنید. در این صورت آیا قرص مورد بحث، ارزش بیشتری نداشت؟ قطعا که همینطور است. ارزش آن قرص با اطلاعات درستی که شما از آن دارید رابطه مستقیم دارد؛ حتی اگر ویژگی های قرص تغییری نکرده باشد.

امروزه دارایی های مالی (مواردی که می توان به خرید و فروش و سرمایه گذاری در آن ها پرداخت) چیزی شبیه به همان قرص روی پیشخوان هستند؛ اطلاعات کافی درباره آن ها ندارید، نمی دانید کجا بوده اند و چه کاری با شما خواهند کرد.

اما چیزی که ما از آن با عنوان “توکنی سازی” یا “توکنیزه کردن” یاد می کنیم، باعث می شود بسیاری از دارایی ها برای بسیاری از سرمایه گذاران جذاب تر شود؛ یکی از ویژگی های آن، ارائه سطح بی نظیری از اطلاعات است.

(“توکنی سازی” یا “توکنیزه کردن” معادل tokenization و به معنی وابسته سازی یک امر به توکن می باشد)

چرا کریپتو یا رمزنگاری طرفدار پیدا کرد

یک قدم به عقب برگردیم و سیستم های مالی سنتی را بررسی کنیم. جدای از عدم تقارن اطلاعات، مسائلی دیگری هستند که مانع علاقمندی به سرمایه گذاری می شوند.

با اینکه فکر می کنیم که بازارهای مالی جهانی تا حد ممکن نقدینگی دارند، اما این موضوع تنها برای سازمان ها و افرادی صادق است که در “سیستم” هستند؛ برای مثال سازمان هایی مثل کارگزاری ها و موسسات مالی. مشتری نهایی و کاربر عادی مجبور است تا از سطوح مختلفی بگذرد تا بتواند یک حساب باز کند و یا به امضای قرارد بپردازد و در نهایت نیز باید کمیسیون پرداخت کند. این مشتریان باید از سطوحی مثل “KYC” یا “شناخت مشتری” و بررسی های انطباقی مدارک ارائه شده و غیره عبور کنند.

قوانین سختگیرانه موجود در بازار باعث شده تا کاربران و مشتریان به دنبال موارد جایگزین موجود باشند که در نهایت باعث روی آوردن این افراد به بازار دیجی ارزها (ارزهای رمزنگاری شده) شده است. به محض اینکه مردم متوجه شدند که نه تنها می توانند به راحتی وارد این بازار شوند، بلکه می توانند آزادانه از حساب خود برداشت کنند، نقدینگی این بازار و قیمت این ارزها افزایش یافت. همچنین تعداد ICO ها (حراج اولیه کوین برای جمع آوری سرمایه) نیز به صدها مورد در ماه افزایش یافته است.

نا آرامی، هیجان و نومیدی اجتناب ناپذیری در سرمایه گذاری در دارایی های وجود دارد که قانونی برای آن ها نوشته نشده است؛ پر واضح است که تبدیل این داد و ستد ها (ترید) به حالتی دموکراتیک، باعث افزایش جذابیت و علاقه به سرمایه گذاری در دارایی های مختلف می شود. هر کسب و کار و یا ملتی احتمالا دوست دارد در اقتصادشان چنین اتفاقی بیافتد.

موانع مبادله توکن

به عنوان کسی که سال ها در بازار بورس بوده، می توانم بگویم که دلیل اصلی تغییر نظر یک مشتری نسبت به باز کردن حساب، مقررات دست و پا گیر است.

مساله بعدی، استفاده کم از نرم افزارهای داد و ستد (ترید) است؛ برای این کار یا باید تجربه کسب کرد و آموزش دید و یا باید به اشخاص ثالث اعتماد کرد.

مشکلات اساسی دیگر در جایگاه سوم قرار دارند؛ مشکلاتی نظیر نیاز به اعتماد به واسطه ها، یکپارچگی ضعیف زیرساخت ها و سرعت اتمام داد و ستد ها.

بطور غیر مستقیم، توکنیزه کردن کارها باعث شده تا وضعیت بسیار ساده شود. یک کاربر می تواند تنها در ۲۰ دقیقه به اندازه دلخواه خود پول وارد صرافی کند، ترید کند (داد و ستد) و در نهایت سرمایه خود را از حسابش در آن صرافی برداشت کند. البته که خطر این وجود دارد که دیگر نتوان سرمایه را از صرافی خارج کرد، ولی گاهی قبول چنین خطراتی بهتر از قبول روندهای طولانی مدت و اعتماد به واسطه ها است.

دوران توکنیزه کردن

موجودی حساب های روی بلاکچین با نام “توکن” شناخته می شوند چرا که می توان آن ها را به راحتی و با امنیت جابجا کرد. در اصل، فرآیند توکنیزه کردن به فرآیند تبدیل ذخایر، و مدیریت یک دارایی گفته می شود که در آن به هر دارایی یک مقدار دیجیتالی همتا داده می شود.

در حالت ایده آل، هر اتفاقی که در سیستم حسابداری دیجیتالی می افتد باید مفهوم قانونی داشته باشد؛ درست مثل زمانی که یک زمین معامله می شود و نتیجه آن، تغییر در نوع مالکیت و مالک آن زمین می شود و این موضوع به ثبت می رسد. توکنیزه کردن یک نوآوری مهم را معرفی می کند که در آن به جای آن که کار مدیریت دارایی ها به افراد واسطه سپرده شود و به آن ها بگوییم که چه کنند، مدیریت آن ها بطور مستقیم با خود صاحبان است.

تفاوت این رویکردها را می توان به راحتی از طریق تفاوت بین سیستم بانکداری و بیتکوین توضیح داد. در یک حساب بانکی، مشتری دستورالعملی را به بانک می فرستد و این دستورالعمل توسط فردی در آن بانک انجام می شود؛ سپس مشتری خود را از طریق کلمه و رمزعبور تایید هویت می کند. در سیستم بیتکوین، فردی که درخواست تراکنشی را می دهد، از طریق امضای دیجیتالی خود به ارسال تراکنش می پردازد و واسطه ای هم در کار نیست.

مانعی وجود ندارد که جلوی استفاده از این روش برای دارایی های سنتی را بگیرد. البته که چنین کاری نیازمند ایجاد تغییرات در زیرساخت ها است، اما مزایای زیادی را به ارمغان می آورد. این کار هزینه ها را کاهش می دهد، سرعت را بالا می برد و امنیت ترید را نیز افزایش می دهد.

روش توکنیزه سازی بر این باور است که فناوری بلاکچین تمام زیرساخت ها را غیرمتمرکز می کند و پروسه ذخیره و پردازش توابع را بین تمام مشارکت کنندگان پخش می کند. این غیر متمرکز سازی باعث انعطاف پذیرتر شدن سیستم نیز می شود؛ نیاز به یک ارائه کننده مرکزی از بین می رود؛ امکان حسابرسی لحظه ای را نیز فراهم می کند، چرا که چندین و چند مشارکت کننده ای که به دفترکل دسترسی دارند در حال بررسی آن هستند.

نتایج غیرمنتظره

در کنار مزایای مختلف رفتن به سمت توکنیزه کردن، این کار امکان ظهور نتایج غیرمنتظره خوبی را نیز فراهم می کند.

در میان این نتایج می توان به نکاتی مثل موارد زیر اشاره کرد:

امکان اثبات تاریخچه مالکیت، امکان تقسیم دارایی به قسمت های کوچک تر، امکان وارد کردن روش های مدیریتی به خود دارایی.

برای مثال فرض کنید که چندین شریک در حوزه املاک و مستغلات می خواهند بر سر اینکه آیا یکی از خانه ها نیاز به بازسازی دارد یا خیر تصمیم بگیرند. این افراد می توانند از طریق کیف پولی که دارایی توکنیزه شده آن ها در آن قرار دارد، بصورت بسیار موثرتری به رای دهی بپردازند؛ این نوع اعلام نظر، دیگر نیازی به حضور رو در رو هم ندارد.

این موارد باعث ارزشمندتر شدن یک دارایی توکنیزه شده نسبت به یک دارایی معمولی می شود؛ درست همانطور که دسترسی آسان به اطلاعات یک قرص، آن را ارزشمندتر می کند.

در قسمت بعدی این مقاله، به بررسی موانع موجود بر سر راه توکنیزه کردن می پردازیم.

بیشتر بدانیم: آیا توکن ها می توانند اوراق بهادار باشند؟

https://coiniran.com/?p=16943
0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
دکمه بازگشت به بالا
0
دیدگاه خود را با کوین ایران به اشتراک بگذارید!x