کوین ورباخ، استاد دانشگاه پنسیلوانیا، استدلال می‌کند که تغییرناپذیری از کارگروه‌ها و قراردادهای بلاکچین و هوشمند دارای سویه‌های تاریکی نیز هست. فناوری بلاکچین طلوع قدرت الگوریتمی را متبلور می‌کند که امروزه چالش اساسی برای اشکال سنتی حاکمیت، اختیارات قانونی و حاکمیت دولتی به وجود می‌آورد.
به همین ترتیب، این استدلال در مطلب جدید روز دوشنبه در وبلاگ دانشکده حقوق دانشگاه آکسفورد توسط کوین وارباخ، استاد مطالعات حقوق و اخلاق تجاری در دانشکده وارتون دانشگاه پنسیلوانیا پیش گرفته شده است.
کتاب آینده وارباخ پس از گردباد دیجیتال: شبکه‌ها، الگوریتم‌ها، بشریت استدلال می‌کند که فناوری بلاکچین اگر فهمیده نشود و به مواجهه درستی با آن شکل نگیرد می‌تواند ویرانی‌هایی را به دنبال داشته باشد.
از نظر وارباخ، استفاده از قراردادهای بلاکچین و هوشمند که دارای کدهای نرم افزاری خوداجرا هستند- جنبه‌های منفی‌ای در پی دارند.
در حالی که آنها برای غلبه بر نقاط ضعف واسطه‌های انسانی یا نهادی طراحی شده‌اند، می‌توانند تنش‌های ذاتی خود را داشته باشند:
«قراردادها به طور کلی ناقص هستند. یعنی آنها برای هر سناریوی ممکن نتایج دقیقیً مشخص نمی‌کنند. قراردادهای هوشمند این ناقص بودن را اغراق‌شده‌تر می‌کنند. آنها فقط می‌توانند شرایط را با کدهای نرم‌افزاری از پیش تعیین شده و صلب بیان کنند و اختیارات تفسیری داوران و هیات منصفه را از بین می‌برند.»
مقاله وارباخ با توصیف رویکردی که او از آن به عنوان «حکمرانی با طراحی» یاد می‌کند به پایان می‌رسد. بدان معنا که «تغییر ناپذیری کامل (در قراردادهای هوشمند) سیستم‌هایی را با شکنندگی غیرقابل قبول» ایجاد می‌کند.
