گروه بازرگانی OTC: قراردادهای هوشمند بلاکچین می تواند به چالش های مرتبط با آن دامن بزند.
بر پایه یک مقاله پژوهشی جدید، درآینده نزدیک قراردادهای هوشمند بلاکچین تنها ناظر بر کاربردهای محدودی در دنیای واقعی خواهند بود. مقاله منتشر شده توسط انجمن بین المللی مبادلات تجاری و مشتقات آن “ISDA ” (یک گروه تجاریِ شرکت های مبادلات سهامِ خارج از بورس، مستقر در نیویورک) و شرکت حقوقی Linklaters LLP مستقر در لندن، یک نمای کلی از قراردادهای هوشمند و فناوری دفتر کل غیر متمرکز(distributed ledger) را ارائه می دهند.
ISDA در دهه ۱۹۸۰ میلادی، توسط ۸۰۰ شرکت از اعضای وب سایت خود شکل گرفت. بدیهی است احتمال می رود کاربرد چنین توافق نامه هایی که الزامات پیش شرط و دستورالعمل خود را مورد استفاده قرارمی دهند، به موارد ویژه ای محدود شود.
نویسندگان مقاله معتقدند: “برخی از بندهای مؤثر و قابل اجرا در قراردادهای حقوقی، خودشان به صورت خودکار عملیاتی می شوند. سایر بندهای غیرقابل اجرا و غیرعملیاتی- به عنوان مثال، قوانین حاکم بر یک قرارداد- حساسیت کمتری نسبت به تفسیر دستورالعمل خوانده شده توسط ماشین دارند. برخی از بندهای قانونی بر اساس برداشت شخصی، و یا نیازمند به تفسیر و توضیح هستند که این امر طبیعتا باعث ایجاد چالش هایی خواهند شد”.
با توجه به این مقاله، برای موارد قابل اجرا و عملیاتی، باید به اقدامات قانونی عینی تر و واقعی تر مراجعه کرد، مثلاً این مورد که کسی نیاز دارد در تاریخی معین بر اساس مقدار محاسبه شده ومتناسب با شرایطِ کاری، پولی پرداخت کند. در این گزارش آمده است.
” به نظر می رسد که احتمالا اجرای قراردادهای هوشمند در کوتاه مدت، بیشتر به قراردادهای قابل اجرا و عملیاتی، وابسته و مرتبط باشند”.
از سوی دیگر، مقررات غیرقابل اجرا و غیرعملیاتی بیشتر به تفسیر و برداشت های شخصیِ انسانی مربوط می شوند، به عنوان مثال، زمانی که قانون باید تحت شرایطی خاص و ویژه اعمال شود. ازنگاه نویسندگان مقاله، قراردادهای برنامه ریزی شده، برروی تفاوت های ذاتی که در برداشت های شخصیِ انسانی وجود دارند، نمی توانند حساب کنند.
این مقاله با توجه ویژه اضافه می کند: “به طور مثال، اگر یک غفلت و کوتاهی تحت توافق نامه اصلی ISDA رخ دهد، این امر به طرف غیر مقصر در اجرای قرارداد اصلی، حقِ پایان دادن و تعلیق تراکنش های معوقه را اعطا می کند. اما ممکن است طرف غیر مقصر در این قرارداد ، بسته به زمینه تجاری و ارتباطی در زمان آن اتفاق که ناشی از غفلت و کوتاهی و سایر عوامل مؤثر خارجی باشد، از انجام چنین تصمیمی و پایان دادن به این قرارداد در آن زمان صرف نظر کند”.
اما با وجود آن مقررات قابل اجرا و عملیاتی، نویسندگان پیشنهاد میکنند: لازم است قبل از قرارگرفتنِ قراردادهای هوشمند در بازارِ کار، یک توضیح متعارف و استاندارد تری از شرایط و قسمت های پیچیده آن مشخص و ارائه گردد.
این مقاله با این نتیجه خاتمه می یابد : ” تحقق این امر نیازمند اقداماتی می باشد – برای مثال، پرداخت ها و دریافت ها –که باید به صورت رسمی تر و منطبق با استاندارد های تعیین و تعریف شده از سوی ISDA ارائه شود تا توسط ماشین ها قابل خواندن و قبل اجرا گردد”.
دیدگاه هایی که در این مقاله ارائه شده اند، متعلق به نویسنده می باشند و لزوماً مربوط به Coiniran نمی باشد و نباید به آن نسبت داده شود.
