ایستگاه خبر

ضرورت اتصال بلاکچین ها به عنوان آخرین گام پذیرش همگانی ارزهای دیجیتال

از زمان شروع به کار بیتکوین در سال ۲۰۰۹، شاهد ارائه تعداد بسیار زیادی بلاکچین در حوزه ها و بازار های مالی هستیم. امروزه، بدون احتساب موارد خیلی زیادی از راه اندازی بلاکچین های اختصاصی، با صدها مورد از بلاکچین های عمومی روبرو هستیم که مجموع ارزش بازار آنها به ۱۰۰ میلیار دلار می­رسد.

در سال گذشته شاهد ظهور توکن های خیره کننده­ی گرانبها و مشتقات آنها، یک کلاس کاملا جدید از دارایی ها با معرفی اکوسیستم آن و حتی توکن های ETF برای سرمایه گذاری روی دارایی های بلاکچین های دیگر بودیم. به عنوان نمونه حراج توکن ها یا ICO ها از این دسته هستند که محبوبیت زیادی پیدا کرده اند.

در فروم World Economic حتی تا آنجا پیش بینی می­شود که ظرف کمتر از ۱۰ سال آینده حدود ۱۰ درصد تولید ناخالص جهانی (GDP) روی بلاکچین ذخیره خواهد شد. در حال حاضر این مقدار برابر است با ۷٫۸ تریلیون دلار (۷٫۸x10^12).

در اینجا چالشی نمایان می­شود: اگر ما، به عنوان جامعه، نتوانیم راهی برای اتصال بلاکچین ها به یکدیگر پیدا کنیم، این ۷٫۸ تریلیون دلار در مسیر هایی پراکنده می­شود که ارزش واقعی آن کمتر خواهد بود. خب راه حل چیست؟ یک راه همان روشی است که در ۳۰ سال گذشته با آن مواجه بوده ایم.

از اینترانت ها (شبکه های ملی) به اینترنت (شبکه جهانی)

قبل از اختراع پروتکل TCP/IP (برای مسیر یابی و ارسال داده ها روی شبکه ها)، شبکه های محلی در گوشه و کنار پراکنده و به اینترانت معروف بودند. اما به هر حال نسبت به روش های سنتی ارتباط نقطه به نقطه نظیر ارسال نامه، فکس و تلفن در آنجا دارای کارایی بالاتری بودند. برون رفت واقعی از این وضعیت در سال ۱۹۷۳ اتفاق افتاد، جایی که معلوم شد این شبکه های مختلف و ناهمگون می­توانند تحت یک پروتکل مشترک با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و با این کار با هم سازگاری بیشتری پیدا کنند.

با کاهش ملزومات (پیچیدگی ها) اتصال اینترانت ها به حداقل، برای پیوستن به شبکه ای از شبکه ها (اینترنت)، تقریبا اتصال هر نوع اینترانتی فارغ از خصوصیات و ویژگی های آن به این شبکه بزرگ امکان پذیر شد.

پذیرش اولیه این شبکه به هم پیوسته در ابتدا به خاطر محدودیت سرویس های ارائه شده به کاربران روند کندی داشت. یک عامل اصلی تصادفا این روند را تسریع بخشید. همان تامین کنندگان سرویس های ارسال نامه، فکس و تلفن اکنون می­توانستند سرویس های مبتنی بر اینترنت که برایشان ارزش افزوده (منابع درآمدی جدید) به همراه داشت را در سبد محصولات خود اضافه کنند. به خاطر اعتمادی که طی سالیان قبل از آن بین مشتری ها و تامین کنندگان شکل گرفته بود، پذیرش سرویس جدید توسط کاربران به سادگی میسر گردید. این پذیرش بطور زنجیر وار و با دنبال کردن هر کاربر توسط کاربر قبلی ادامه یافت.

امروزه اینترنت در همه جای جهان گسترش یافته و اطلاعاتی که قبلا بصورت محلی در دسترس بود اکنون به سادگی و از هر نقطه ای حتی کره ماه نیز در دسترس است. داده ها در سرور ها در سراسر جهان ذخیره می­شوند و برای این کار مسیریاب ها (روتر ها) زیرساخت را ایجاد می­کنند. تامین کنندگان اینترنت (ISP ها) با برقراری ارتباط با ISP های دیگر، سرور ها و روترها عملا زمینه دسترسی  آسان و سریع کاربران مبتدی به اطلاعات بسیار وسیعی را فراهم می­کنند.

کاربر مبتدی که از طریق همین کانال های ارتباطی به اینترنت دسترسی و اطلاعات مورد نیازش را دریافت می­کند، دغدغه اینکه نحوه دقیق دریافت این اطلاعات چگونه است را ندارد. تمام چیزی که نیاز دارد وارد کردن آدرس (URL) جایی است که می­خواهد اطلاعات را از آنجا دریافت کند. ISP که کانال ارتباطی کاربر با اینترنت را ایجاد کرده از مسیر دقیق دستیابی به مقصد اطلاعی ندارد. به هر حال از طریق پروتکل TCP/IP درخواست مورد نظر از یک کانال ارتباطی به کانال دیگر و از طریق روتر ها، سرورها یا ISP ها هرکدام که مقصد و یا ادامه مسیر را می­داند، انتقال پیدا می­کند. نکته مهم این است که هیچکدام نیازی به دانستن کل مسیر ندارند. تمام چیزی که لازم است اعتماد کردن به پروتکل TCP/IP است که  از طریق مکانیزم داخلی خود می­تواند مسیر را پیدا کرده و بسته های اطلاعاتی را به مقصد برساند. همین عملکرد مسیر یابی اوست که اتصال بین شبکه ای را سهل و اساس پیاده سازی اینترنت را فراهم آورده است.

اتصال بلاکچین ها

چگونه می­توانیم مشابه این فرایند را در اتصال بلاکچین ها به یکدیگر انجام دهیم؟ آیا راهی هست که بجای پیشنهاد بعضی از شرکت ها مبنی بر ایجاد یک بلاکچین برزگ برای اتصال بلاکچین ها، این کار را انجام داد؟ ایجاد یک بلاکچین جدید چیزی شبیه یک اینترانت بزرگ است که بقیه اینترانت ها باید به آن اعتماد کنند. بسیار دشوار بتوان همه را متقاعد کرد. راه ساده تر اینکه بگذاریم هرکس در بلاکچین –اینترانت- خودش باشد و فقط آنها را به هم متصل کرد.

چیزی که به نظرم می­رسد، پیشنهاد یک شبکه تراکنش آنی رمزنگاری و خارج از زنجیره (COMIT) است که در انتهای سال ۲۰۱۶ ارائه شده و یک white paper درباره آن نوشته شده است.

این شبکه چگونه خواهد بود؟ درست مثل اینترنت در اینجا هم به یک زیرساخت پایدار و قابل اعتماد نیازمندیم. به عقیده ما هر بلاکچین بزرگی می­تواند آن دو را تامین کند. می­تواند هر بلاکچینی باشد، درست مثل اینترنت، وضعیت های مختلف و متفاوت می­توانند به یکدیگر متصل شوند. برای مثال، اینترنت اولیه هرگز سرویس های پیام رسان موبایلی را پیش بینی نکرده بود، اما این امکانات به سادگی پیاده سازی شده اند. همین وضعیت برای COMIT قابل اجرا است جایی که هر بلاکچین جدیدی از طریق پروتکل مسیریابی COMIT Routing Protocol (CRP) می­تواند به یک بلاکچین موجود وصل شود.

در حال حاضر یک کاربر ارز رمز مجبور است برای پذیرفته شدن یک تراکنش توسط جامعه، اگر نگوییم چندین ساعت، چندین دقیقه منتظر بماند. با پذیرفته شدن کانال های پرداختی مثل شبکه های Lightening, Raiden و بسیاری دیگر اینگونه کاربران قادر خواهند بود انتقال مبلغ ارز رمز بصورت آنی از شخص A به شخص B ارسال نمایند. اگر در همین زمان شخص B یک کانال ارتباطی با شخص C باز کند، در اینصورت شخص A می­تواند دارایی را از طریق B برای C –در لحظه- ارسال نماید (تا زمانی که شخص B از نقدینگی کافی برخودار باشد).

بصورت تئوری محدودیتی برای زنجیره شرکت کنندگان A تا C مادامی که همه آنها نقدینگی کافی داشته باشند، وجود ندارد. در اینجا نیز برای این تراکنش های آنی شخص A لازم نیست بداند کدام مسیرها تا انتها دارایی را به C منتقل می­کند. کاربران می­توانند به این سیستم به عنوان پروتکل مسیریابی که خودش را تصحیح می­کند اعتماد کنند مضاف بر اینکه کانال های پرداختی رمزنگاری شده امن که در فصل بعد توضیح داده خواهد شد، عملکرد بی عیب و نقص را تضمین می­کنند.

پایان این گفتار درمورد سیستم های پرداخت فوری رمزنگاری شده امن و خارج از زنجیره است که می­تواند انتقال را از هر دارایی به دارایی دیگری از طریق قراداد های hash شده با قفل زمانی (Hashed time-lock contracts) –توضیح در مقاله بعدی- انجام دهد. برای اینکه این شبکه نقدینگی کافی داشته باشد (مانند مثال فوق ارسال از A به C) ما مفهموم تامین کنندگان نقدینگی (Liquidity Provides) را ارائه می­کنیم. LP ها نقش هاب یا نود های میانی در شبکه COMIT را دارند که کانال های ارتباطی را با کاربران، LP های دیگر و کسب و کارها فراهم می­کنند. اینها مانند سرورها، روترها و ISP ها در اینترنت، اجزای کلیدی شبکه COMIT هستند.

پذیرش این سیستم، یکپارچه، سریع بوده و منافع بزرگی برای شرکت کنندگان به همراه دارد درست مثل همان اتفاقی که در اینترنت افتاد. بعضی از این منفعت ها و نه همه موارد مربوط به COMIT عبارتست از:

  • زیرساخت متن باز
  • پرداخت های کاملا آنی، بدون زحمت و ارزان برای همه کاربران در کل شبکه
  • دسترسی همگانی واقعی بدون محدودیت به همه دارایی ها یا فرایند های کسب و کار روی بلاکچین
  • شبکه تراکنش های مطمئن با رمزنگاری امن
  • فرصت های جدید کسب و کار برای شرکت ها
  • منابع جدید درآمدی برای بانک ها و LP ها
  • پذیرش سریع شبکه بر مبنای شبکه های فعلی با هزینه کم و زیرساخت مطمئن

بر اساس تحقیقات ما بیش از ۹۵ درصد بلاکچین ها مخصوصا چند بلاکچین بزرگ و مهم تر، امکان اتصال دارند. در پست بعدی جزئیات بیشتری در خصوص سه الزام برای کارکرد این سیستم از منظر فنی ارائه خواهد شد.



دیدگاه هایی که در این مقاله ارائه شده اند، متعلق به نویسنده می باشند و لزوماً مربوط به Coiniran نمی باشد و نباید به آن نسبت داده شود.



Source : bitcoinmagazine

https://coiniran.com/?p=7544
0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
دکمه بازگشت به بالا
0
دیدگاه خود را با کوین ایران به اشتراک بگذارید!x