هربار یک دولت قانونی علیه چیزی که مردم دوستش دارند وضع می کند، آن چیز به سطوح مخفی جامعه حرکت می کند، که در آنجا دیگر راهی برای متوقف کردنش وجود نخواهد داشت. این موضوع بارها در کشورهای مختلف در رابطه با قمار، مواد مخدر و حریم خصوصی دیجیتال امتحان شده و شکست خورده. اخیرا بار دیگر دولت چین این تئوری شکست خورده را برای انهدام بیت کوین به کار گرفت.
در تلاشی برای کنترل خروج ارز، بانک مرکزی چین به تبادل کنندگان بزرگ بیت کوین در کشورش دستور داد تا برداشت پول را تا زمانی که بتوانند سیستمی برای تایید هویت فعال کنند معلق نمایند.
این موضوع تاثیر چشمگیری بر ارزش بیت کوین داشت، اما بیت کوین کاملا پویا در مراکزی کمتر رسمی دوباره ظاهر شد. نمودار زیر حجم معاملات را در سایت localbitcoins (سایتی که در آن کاربران خرید و فروش بیت کوین را مثل برنامه دیوار یا شیپور از طریق آگهی انجام می دهند) نشان می دهد.
مسلما بستن دسترسی این سایت راهکار مفیدی نخواهد بود. چرا که کاربران می توانند به راحتی با استفاده از شبکه مجازی خصوصی ( Virtual Private Networks) به آن دسترسی پیدا کنند. ضمن اینکه حجم زیادی از معاملات در سایت هایی کمتر شناخته شده و یا از طریق برنامه های چتی مثل WeChat و QQ انجام می پذیرد. حتی QQ سیستم پرداختی داخلی نیز دارد که به کاربران اجازه می دهد تا چت بات هایی برای اتوماتیک کردن فرایند داد و ستد بسازند. برای کسانی نیز که داد و ستد را با شکل متداول و مرسوم آن ترجیح می دهند، نرم افزار تبادل کننده غیر متمرکزی مثل Bitsquare می تواند کتابچه سفارشات را بر پایه اطلاعات جمع شده از کاربران مهیا سازد.
البته چین در این نبرد تنها نیست. داد و ستد همتا-به-همتا در ترکیه نیز درست پس از اینکه تنها تبادل کننده رسمی بیت کوین در کشور از فعالیت باز داشته شد، به شدت رشد کرد. همچنین در ونزوئلا چنین اتفاقی پس از آنکه حساب بانکی اصلی ترین تبادل کننده بسته شد رخ داد. از طرفی روسیه با توجه به عدم شفافیت قوانین رگولاتوری در این زمینه، دارای برخی از فعال ترین بازارهای بیت کوین غیر رسمی در جهان است.
هرچند تبادل کننده های متمرکز دارای مزایای قابل توجهی مثل گردهم آوری گروه عظیمی از خریداران و فروشندگان و همچنین ضمانت پرداخت هستند، اما برای وجود واحدهای پولی ضروری نیستند.
کاربران بیت کوین سکه فیزیکی یا حتی دیجیتالی ندارند، بلکه دارایی آنها تاریخچه همیشگی تراکنش ها می باشد که در لجر یا دفتر کل بین المللی ثبت می گردد، و از طریق مشارکت کنندگان در سراسر دنیا توزیع می گردد. حتی اگر دولتی تمام نودهای بیت کوین را در کشورش ببندد، کاربر بیت کوین هنوز هم می تواند از طریق یک نود در کشوری دیگر به تراکنش بپردازد.
این موضوع رگولاتوری ها را در موقعیت سختی قرار می دهد. چرا که طبیعتا سخت است چیزی که هیچ جا نیست اما همه جا حضور دارد را کنترل کرد. از طریق تراکنش های همتا-به-همتا، سروری وجود ندارد که آن را خاموش کنند و یا صاحبی وجود ندارد که آن را دستگیر کنند. رگولاتوری ها تنها می توانند سراغ تبادل کنندگان بیت کوین محلی و ارائه دهندگان سرویس بروند.
نهایتا هیچ رگولاتوری امکان از بین بردن هیچ بازار آزادی را نخواهد داشت. چرا که حتی در سیستم های متمرکز هم در صورت عدم ارائه سرویس به افراد مشخص توسط سیستم های مالی بزرگ و اصلی، راهکارهای غیر رسمی خود را نمایان خواهند کرد که نمونه آن را در تحریم ها علیه ایران بسیار مشاهده کردیم.
دیدگاه هایی که در این مقاله ارائه شده اند، متعلق به نویسنده می باشند و لزوماً مربوط به Coiniran نمی باشد و نباید به آن نسبت داده شود.
Source via bloomberg, Images via cointelegraph
